Robota głupiego

Zmiany, zmiany! Następują nieuchronne w życiu każdego człowieka i nie ma co się na nie boczyć. Ja osobiście zmiany uwielbiam i również na tę obecną cieszyłam się nieopisanie. Wraz z nowym rokiem, początkowo ociężale i leniwie rozpoczęłam szukanie nowej pracy. Każdy pewnie ten proces zna z autopsji (oprócz rentierów;) i wie, że wysyłanie CV i chodzenie na rozmowy kwalifikacyjne to nie czas, którego wyczekuje się z utęsknieniem. Jest to raczej proces żmudny i stresujący, ale jak to mówią cel uświęca środki. Człowiek na pewno się czegoś uczy i ma szansę poznawać ludzi, co akurat dla mnie jest niezwykle cenne. Uwielbiam się z ludźmi komunikować, poznawać ich punkty widzenia, szczerze rozmawiać. Bez wątpienia rozmowy kwalifikacyjne poszerzają horyzonty, ale są też takie, które mogą człowieka zadziwić, czasem załamać, a najczęściej wywołać tak osobliwą reakcję, że ciężko nawet mnie ją opisać. Przytoczę zatem kilka bezcennych dialogów, które wywołały na mojej twarzy osobliwy grymas, a mnie samą wprawiły w niekłamaną konsternację. Bardzo proszę:

Ona: Jestem zafascynowana Pani blogiem, pisze Pani pięknie, zdania są przemyślane, wspaniałe! Chciałabym, aby zajęła się Pani naszym blogiem, stworzyła strategię rozwoju dla projektu i tworzyła na jego potrzeby autorskie teksty kilka razy w tygodniu.
Ja: Dziękuję, bardzo chętnie. Prześlę zatem swoją propozycję współpracy.
Ona: Doskonale!
Po tygodniu
Ona: Chyba się nie zrozumiałyśmy co do wynagrodzenia. To jest projekt charity i wszyscy pracują charity, you know?
Ja: Czyli chce mi Pani powiedzieć, że nikt na tym projekcie nie zarabia, łącznie z Panią?
Ona: Przepraszam, ale chyba nie rozumiem…
---
Ona: W sumie to nie mam dla Pani żadnej propozycji pracy, ale jestem fanką Pani bloga i chciałam jakoś Panią skusić do spotkania! To co tam słychać?
---
On: Lider zespołu zajmowałby się komunikacją z klientami, przynoszeniem briefów, wymyślaniem do niego koncepcji kreatywnych, briefowaniem grafików, nadzorem nad grafikami i programistami, obsługą Facebooka, analizami w Excelu… Czy coś pominąłem…?
Ja: Czyli szuka Pan Copywritera, Account Managera, Project Managera, Content Designera i Analityka w jednym?
On: W zasadzie tak.
Ja: I jak ta osoba miałaby sobie z tym poradzić w 8 godzin?
On: Nieeee, no jak w 8 godzin? 8 godzin to w biurze się pracuje, a potem wraca do domu i pracuje z domu.
---
On: W sumie to nie przeczytałam nawet Pani CV i nie wiem co miałaby Pani u nas robić, ale ma Pani takie ładne włosy…
---
Ona: Czy planuje Pani zajść w ciążę? Bo jeśli planuje to Pani w najbliższych trzech latach to muszę Panią uprzedzić, że u nas jest to niemile widziane, bo kobiety na macierzyńskim są nieekonomiczne dla firmy.
---
Ona: Jaką chciałaby mieć Pani umowę?
Ja: Preferuję umowę o pracę.
Ona: Pazernie trochę…


I jeszcze kilka przykładów z życia znajomych, nie tylko z rozmów kwalifikacyjnych, ale również z pożycia z szefem.

Pani z HRu: Ma Pani dziecko, już? A co jakby to dziecko było chore? Nie pójdzie Pani do pracy? Albo jak zadzwoni z płaczem?
Ona: Nie zadzwoni, jeszcze nie mówi…
Pani z HRu: Całe szczęście…
---
Szef: Sebastian, jest 17:30, gdzie idziesz?
Sebastian: Do domu.
Szef: Ale mamy spotkanie!
Sebastian: Tak, ale miało być o 14. Teraz jestem po pracy i idę do domu, mam wiele spraw do załatwienia.
Szef: Sebastian, raczysz żartować. Jakie Ty masz priorytety i organizację czasu?
Sebastian: No właśnie jestem świetnie zorganizowany - od 9 do 17:30 pracuję na etacie, a potem załatwiam prywatne sprawy.
Szef: Jesteś nieprofesjonalny!
Sebastian: Dobrze, a czy godziny nadliczbowe będę mógł odebrać, albo czy dostanę za nie wynagrodzenie?
Szef: Nie...
---
Szef: To, że podpisaliśmy umowę na czas określony wcale nie oznacza przecież, że będziesz ten określony czas pracować. To taka wskazówka tylko jest, hello!
---
Szefowa: Jeśli chcesz podwyżkę to ok, ale będzie ona na umowę o dzieło z innym podmiotem niż Ty! Tylko cicho...
---
Szef: Odnoszę wrażenie, że nie cenisz swojej pracy, bo nie chcesz pracować darmowych nadgodzin...


Komentarz chyba jest zbędny. Coś przedziwnego dzieje się na polskim rynku i mam nadzieję, że ta tendencja z czasem się odwróci. Kryzys kryzysem, ale NA BOGA? ;-)