Moda a komunikacja niewerbalna

„Niektórzy powiedzieli wszystko, zanim jeszcze otworzyli usta.” Elias Canetti

Niewerbalne komunikowanie obejmuje wszystko to, co nie zostało słownie zwerbalizowane a jednocześnie niesie ze sobą przekaz ważny z punktu widzenia treści i informacji, których nam dostarcza. „Strój ma zawsze oznaczać jakąś epokę, jakieś środowisko, jakąś okoliczność ludzkiego życia – a jednocześnie jest związany z osobą, wyraża ją, tak jak ją wyrażają słowa, gesty, mimika.” Są to sygnały pozbawione słów lub uzupełniające słowa, takie jak ruchy ciała, ton głosu, ekspresja twarzy czy ubiór.
Aparycja jest jedną z sześciu kategorii niewerbalnego zachowania, która w sposób znaczący wywiera wpływ na członków biorących udział w interakcji międzyosobowej. „Nie istnieje bardziej spersonalizowana forma komunikowania niż sygnały kreowane przez aparycję. W komunikowaniu interpersonalnym aparycja uczestników interakcji określa ich społeczną tożsamość – kim są i do czego mogą być zdolni. Sygnały wynikające z wyglądu zewnętrznego przekazują informacje dotyczące ich własnej tożsamości, której nie mogliby i nie chcieliby przekazywać jedynie za pomocą środków werbalnych.” Trzy elementy składają się na sygnały komunikowane przez aparycję. Można je sklasyfikować wg. kryterium zmienności:
1. cechy stałe i niezmienne (np. wzrost, kolor oczu)
2. cechy względnie zmienne (np. waga, kolor włosów)
3. cechy łatwo zmienialne (np. ubranie, akcesoria, fryzura)

Dlaczego aparycja odgrywa tak znaczącą rolę w komunikacji niewerbalnej? Otóż uroda i piękno wciąż tworzą bardzo silny stereotyp iż atrakcyjność fizyczna odzwierciedla piękno duchowe, iż piękny oznacza dobry. Łączy się ona ściśle z samozadowoleniem, z poczuciem własnej wartości, godności i odrębności. Skupiając się na trzecim kryterium sygnałów komunikowanych przez aparycję, czyli na cechach łatwo zmienialnych, dochodzimy do oczywistego wniosku, że styl ubrania wpływa na sposób postrzegania danej osoby. Ubranie, oprócz funkcji ochronnej, jest przede wszystkim bardzo czytelnym środkiem autoekspresji. Strój jest nośnikiem informacji o statusie społecznym, sytuacji ekonomicznej, wykształceniu, normach moralnych, sprawności fizycznej, potrzebach estetycznych, wierzeniach i przekonaniach, doświadczeniach i uprzedzeniach noszącej go osoby, a także wielu innych.

”Chociaż nikt nie wątpi w to, że osobowość człowieka nie ogranicza się do wyglądu, istnieje oczywista i powszechna tendencja ku ocenianiu innych właśnie na jego podstawie.” Wstępna ocena rozmówcy następuje przez analizę wyglądu i trwa 7 sekund. Osoba nosząca określony strój stanowi punkt wyjściowy dla powstającego przekazu. Odbiorcą jest osoba, która znajduje się na drugim końcu komunikacyjnego obwodu. Jest nim obserwator, który odbiera wysyłane przez źródło przekazy. Cały proces nie jest złożony, jednakże trudności dotyczą zazwyczaj jego dwóch ważnych składników, a mianowicie: kodowania i dekodowania. Nadawca musi się bowiem liczyć z tym, że odbiorca ma różniące się, bardziej lub mniej, doświadczenia z przeszłości oraz estetykę. Jeśli te czynniki bardzo różnią się od tych, które posiada nadawca lub jeśli w momencie dekodowania będzie kierował się on uprzedzeniami oraz subiektywnymi kryteriami, to wymiana informacji nie wywoła skutku pożądanego przez nadawcę. Z tych bowiem powodów nadawca powinien być bardzo uważny, jeśli pragnie właściwie zakodować przekaz, oraz jeśli zależy mu na pozytywnym sprzężeniu zwrotnym, które jest końcowym składnikiem procesu komunikowania. Dzięki temu sprzężeniu źródło dowiaduje się czy odbiorca odebrał i zrozumiał we właściwy, z punktu widzenia nadawcy, sposób zawartą w jego przekazie intencję.

„Komunikowanie ma podstawowe znaczenie dla stosunków międzyludzkich i stanowi jedną z najważniejszych umiejętności niezbędnych w osiągnięciu pełnego sukcesów i satysfakcji życia.” Ludzie mają ogólną skłonność do przypisywania cech pozytywnych ludziom, których uważają za atrakcyjnych, a negatywnych tym, których uważają za nieatrakcyjnych, dlatego niezwykle ważne, z punktu widzenia osiągnięcia najwyższej efektywności, jest świadome poruszanie się w świecie mody. W końcu „jak Cię widzą, tak Cię piszą.”


_________
Niniejsza treść stanowi własność Alicji Taboryskiej i nie może być wykorzystywana do żadnych celów oraz nie może być kopiowana i/lub upubliczniana w jakiejkolwiek formie.